18 anos do 11-S: Malas accións, malas reaccións.

O martes 11 do Setembro de 2001 foi un deses días que son quén de marcar a unha xeración. Eu tiña 7 anos, e miña familia apenas se acabara de mudar ao piso no que agora mesmo estou a escribir este artigo. Non consigo recordar se era día de colexio, pero eu dende logo non fun, quizais por enfermidade ou tiña que ir ao médico, é algo que non recordo. Mais recordo como facendo 'zapping' ás 10:30 ou 11, atopeime co horror, pero sobre todo ca falta de comprensión polo que estaba a pasar en Nova Iorque. Obviamente entendía, como todos os españois da época, o que era o terrorismo, pois moitas mañas espertabamos cun asasinato, un zulo que se descobre, unha carta a algún periódico reivindicando os dereitos dos presos vascos, etc. Mais eu non nacera cando o Atentado de Hipercor, e inda non tiña consciencia de que mesmo en outros países tamén podía existir o terrorismo, e dende logo nunca vira un avión chocando contra un edificio. E mais tarde mentres intentaba averiguar o que estaba a pasar (ao igual que os propios periodistas da televisión), vin en directo, como moitos outros, nas cámaras da TVE como o segundo avión causou impacto, e como dos dous edificios se tiraba xente, que quería... non o sei exactamente. Escapar das chamas? Sair do edificio antes de que se derruise? Vin como eses homes e mulleres tirábanse cara á nada, horrorizado, e vin como eses edificios do World Trade Center caían sobre o asfalto de Nova Iorque, mentres o mundo era testemuña comigo. Pasaron xa 18 anos, e seguimos horrorizados. Tamén polas guerras de vinganza case que tribal en Iraq e Afganistán, estando esta última aínda nese conflicto bélico.

Procedamos a facerlle á autopsia ao terror. Nos anos 90, a globalización comezou a ser verdadeiramente palpable, algo que molestaba ás diferentes organizacións que utilizaban o islam como xustificante do seu integrismo, xa non relixioso, senón ético, que non se podían permitir que o país que representaba esa globalización, e occidentalización de Oriente (sempre segundo eles), seguise a disputar a hexemonía global co Pan Islamismo. Todo iso que Osama bin Laden odiaba de Occidente son prácticamente os valores cotiáns de América, unha América que xa se preocupaba cada vez menos e menos do Comunismo, e máis do narcotráfico e a Guerra contra as Drogas, ou sexa, máis preocupado dos seus problemas interiores, nese momento.

Non faltaban factores de risco. O primeiro é que precisamente USA é o maior defensor do Estado de Israel e a súa lexitimidade, un país visto como unha imposición Occidental polos árabes, e un país netamente Occidental en Oriente. As sancións a Iraq despois da Primeira Guerra do Golfo, que apretaban ás clases máis baixas do país, influíron moito no apoio que Bin Laden foi recibindo deste país, que non do seu Estado. A isto Al Qaeda decidiu sumar e culpar aos USA dos ataques contra musulmáns en Kashmir, Somalia, Chechenia, Líbano ou Filipinas, e algo que molestaba moito no mundo árabe máis radicalizado, o seu número de tropas desplazadas en Arabia Saudí, que eles prevían como un intento de quedarse coa Meca e Medina, unha vez que xa tiñan asegurado Xerusalén, en mans xudeas.

As autoridades americanas, concretamente a NSA e a CIA, decidiron ignorar a Fatwa que Osama bin Laden expediu en Febreiro de 1998, onde daba permiso para asasinar americanos baixo a súa impunidade, ignorando a importancia que unha Fatwa pode ter no mundo islámico. Pero toda a operación foise xestando xa dende o 1996, cando bin Laden coñece ao autor intelectual do atentado, o pakistaní Khalid Sheik Muhammad, que sería detido en 2003 e internado aínda a día de hoxe no campo de detención de Guantánamo, será xulgado o 11 de Xaneiro de 2021.

Tras rexeitar varios plans na súa fase inicial, como un hipotético ataque á Torre do Banco de USA, comezaron os preparativos. De maneira directa foron dous grupos os que se prepararon. O primeiro foi o formado por Nawaf al-Hazmi, Khalid al-Mihdhar e posteriormente Hani Hanjour, veteranos radicais da Guerra de Bosnia, que chegaron a San Diego, California, para tomar clases de vóo a mediados de Xaneiro do 2000. Tiñan un nulo nivel de inglés e non foron destacados alumnos en canto á aviación.

O segundo grupo chegou a finais de 1999 a Afganistán, dende Hamburgo, Alemaña. Mohamed Atta, Marwan al-Shehhi, Ziad Jarrah, e Ramzi bin al-Shibh foron elexidos por Osama bin Laden, pois tiñan experiencia en vivir en Occidente, recibiran unha boa educación e tiñan un bó nivel de inglés. Tamén recibiron clases de vóo, pero esta vez no Sul da Florida, no verán do 2000. Os últimos flecos pecharonse precisamente en España, na primavera do ano 2001. A estes dous grupos principais agregarianse algúns máis ata chegar a 19 terroristas. 

Na maña do 11 de Setembro secuestraron catro vóos comerciais, que se dirixían a California (tres ao LAX e outro ao Internacional de San Francisco. O Vóo 11 de American Airlines cunha tripulación de 11, e 76 pasaxeiros que chocaría ca cara norte da Torre Norte do World Trade Center ás 8:46 a.m. (hora local); o Vóo 175 de United Airlines con 9 tripulantes e 51 pasaxeiros chocou ca face sul da Torre Sul do World Trade Center ás 9:03 a.m.; O Vóo 77 de American Airlines con 6 tripulantes e 53 pasaxeiros chocou, con menos éxito contra o Pentágono, en Arlington ás 9:37 a.m., Virxinia: O Vóo 93 de United Airlines con 7 tripulantes e 33 pasaxeiros estrelouse en Stonycreek Township, Pennsylvania ás 10:03 a.m.. Precisamente o Vóo 93 evitou aínda unha maior catástrofe, amotinándose contra os secuestradores e evitando que se estrellase no Capitolio ou a Casa Branca que eran os obxectivos dos terroristas, en lugar diso conseguiron estrelar o avión nun campo, sen que houbese máis vítimas que os propios pasaxeiros e terroristas. A Torre Sul caiu ás 9:59 a.m. e a Torre Norte ás 10:28 a.m..

Morreron 225 dos pasaxeiros e tripulación dos avións, 125 no Pentágono e 2606 no World Trade Center morrendo xente de 90 países diferentes. Nas guerras derivadas posteriores morrerían unhas 2 millóns de persoas (incluídas as baixas militares americanas e coaligadas) das que só 143000 serían terroristas ou terían vínculos con Al Qaeda, segundo a Universidade de Brown.